Antigua Guatemala, Chichicastenango en Rio Dulce

14-02-2018, dag 1: Aankomst
Leuk zo’n vakantie naar Midden-Amerika, maar daar hoort ook een lange vlucht bij. Zeker als je niet teveel wil betalen (retour €390) en dan al snel bij 2x overstappen terecht komt. Vooraf leuk bedacht, op het moment zelf minder plezierig. Al op vlucht 1 (naar Minneapolis) met verschillende mensen in gesprek die dezelfde deal geboekt hadden. Ha, toen konden we nog lachen. Vliegtuig nummer 2 was een ramp, oud ding. Vliegtuig nummer 3 gelukkig beter en met wat illegale slaappillen vlogen die uren ook nog wel een keer voorbij. 7 zombies uit Amsterdam stonden 20 uur later, plaatselijke tijd 06.30, in Guatemala-Stad. Met z’n 5en willen we direct door naar de voormalige hoofdstad Antigua en regelen een taxi. Ochtendspits valt mee, slingeren behendig om de chickenbussen heen en stappen een uur later uit bij ons hotel.

Kamer is al vrij en klaar, wat een meevaller. Niets lekkerder dan een douche. Hm, koude douche. Als we op het dakterras in het zonnetje zitten zijn we de vlucht alweer vergeten. Pancakes en papaja worden geserveerd als ontbijt. Om zo snel mogelijk in het nieuwe ritme terecht te komen gaan we direct op pad. Op slippers (jaja eindelijk kan het weer) slenteren we door de kleurrijke straatjes met kinderkopjes, over het grote plein en langs verschillende kerken. Een koloniaal stadje met een fijne sfeer. Lunchen doen we bij een biologische boerderij (Caoba) net buiten Antigua. Wat hadden we daar een prachtig plekje midden in de grote tuin.

Siësta, doen ze dat hier ook? Wij in ieder geval wel. Op het dakterras van het hotel schommelen we in de hangmat en kijken we uit over het stadje, dat omringd is door drie vulkanen. Vlak voor we in slaap vallen besluiten we weer wat te gaan ondernemen en klimmen naar uitzichtpunt Cerro de la Cruz. Op de terugweg scoren we een wijntje, wat eten en vinden het mooi geweest voor vandaag.

15-02-2018, dag 2: Chichicastenango
Gisteravond hebben we het niet heel laat gemaakt. Een voordeel, waren al wakker voor de wekker. Wekker op vakantie? Ja zeker, werden om 06.00u opgehaald voor een bezoek aan de markt in Chichi. Ontbijt niet mogelijk op dat tijdstip en doen het met een paar (bak)bananen. Monkey business it is. Al voor het shuttlebusje de hoek om kwam scheuren, hoorden wij ‘m aankomen. Zei nog: kan niet, dat ding is veel te oud. Toch werd mijn naam uit het raam geroepen. Wel dus. Met wat tape zaten de bumpers vast. De deur ging ondanks de deuken nog net open. Raam bleef met moeite dicht. Zakten bijna door de bank heen en de stof was bijna vergaan. Ach, het is maar 90 km. Met een gemiddelde van nog geen 25km per uur kan je uitrekenen hoe lang we hiervan hebben mogen genieten. Wegen waren niet best en het was een chaos op straat. Laatste stuk vooral door de bergen. Vol gas in zn 1, bijna een oververhitte motor maar kruipend kwamen we toch boven. Naar beneden ging sneller, alleen hadden de remblokjes het flink te verduren. Vragen ons toch af of Bertus dit busje wel door de keuring zou laten gaan.

Ok, terug naar de markt… Iedere donderdag en zondag is de grootste traditionele markt van Midden-Amerika in Chichi. Duizenden maya’s en toeristen komen hier om dieren, groentes of souvenirs te kopen. De markt ligt rondom een oude kerk waar de maya’s bloemen verkopen, wierrook branden en voedsel offeren. Guatemala is kleurrijk en dat is goed te zien aan de marktkraampjes. Wanneer je van de hoofdpaden afwijkt kom je op een overdekt gedeelte uit waar meerdere straatrestaurantjes staan. Plastic stoeltjes rondom een tafel met enorme pannen erop. Was lunchtijd, maar een soepje met een hele vis sprak ons nog niet zo aan. De andere gerechten, wat het dan ook maar was, overigens ook niet. Zagen al snel een restaurant op een balkon met uitzicht over de markt. Goed excuus om te ontsnappen aan de drukte en gewoon wat te bestellen van de menukaart.

Reis terug naar Antigua ging wat sneller dan de heenweg. Op het dakterras genieten we van de laatste zonnestralen. Nog even stadje in voor bustickets voor morgen en eten we wat. De dag is voorbij gevlogen!

16-02-2018, dag 3: Rio Dulce
Maar 1 mogelijkheid om vandaag met de bus naar Rio Dulce te gaan. Shuttle haalt ons op om drie uur. In de nacht welteverstaan. Dorine is liever een half uur te vroeg dan precies op tijd, dus de wekker ging mooi vroeg. Werd om 02.45 al wat onrustig en ging vast naar buiten. Ik pakte de laatste spullen in en hoorde al wat gepraat op straat. Iedereen is hier toch altijd te laat? Blijkbaar een vriendelijke man die net uit de kroeg kwam rollen met wat drankjes teveel op. Had wel zin in een praatje. Shuttle was inderdaad niet op tijd en hij ging er maar even gemakkelijk bij zitten. Busje kwam ons 10 minuten later redden en een uur later zaten we op het busstation in Guatemala stad.

Anderhalf uur later vertrok de bus richting Rio Dulce, 280 km te gaan. Zal het verder kort houden, maar door een ongeluk ook nog zo’n 3u helemaal stil gestaan. Wegen wel stuk beter en mooi landschap. Werd steeds groener. Een mix van bananenbomen, palmbomen en grasvelden. In totaal ruim 11u over gedaan, maar om 14.30u dan toch in het hotel. Vanaf het busstation lopen we naar de haven, waar een bootje ons in een paar minuten naar het hotel brengt. Prachtig plekje aan Rio Dulce, de zoete rivier. De rest van de middag relaxen, boekje lezen, in het zonnetje zitten, wijntjes drinken en nacho’s eten. Vanavond maar weet wat bijslapen. Trusten!