Ometepe, SJDS en Monteverde

Hola chicos, laatste verslag van deze reis! Thnx voor alle leuke reacties. Leuk dat jullie ons weer gevolgd hebben!

28-02-2018, dag 15: Laguna Apoyo / Ometepe
Uitchecken om 11u, waardoor we eerst nog wat kunnen zonnen aan het water. Nog even snel een verfrissende douche voor we om 11.30 de taxi instappen richting San Jorge. In San Jorge stappen we op de ferry van 13.30, die ons in een uur naar Isla de Ometepe brengt. Een groen eiland in het grote Meer van Nicaragua. Ometepe bestaat vooral uit twee vulkanen (1 actief, 1 niet actief) en de twee vulkaanpieken vallen direct op. De oude ferry deinst lekker mee op de golven en blijf maar goed naar de horizon kijken. Gelukkig komen we niet misselijk aan. ’s Middags blijven we in het havenstadje. Tijd voor een late lunch en een drankje.

01-03-2018, dag 16: Ometepe
Happy birthday, Dorine! Weer gelukt om op je verjaardag in het buitenland te zijn! Na het ontbijt staat de gehuurde scooter al voor ons klaar. Lekker crossen vandaag, mooie manier om het eiland te verkennen. Op de weinige wegen die het eiland kent, lopen paarden, kippen, varkens, koeien en honden. Een enkele auto rijdt langs, wat tuktuk’s, de lokale bevolking op de fiets en wat luie toeristen op een scooter of quad. We bezoeken een natuurpark rondom een meer. Leuke wandeling van anderhalf uur waar we veel brulapen, vlinders en wat tropische vogels spotten. Geluid van die apen blijft fascinerend. Door de mooie omgeving met uitzicht op de vulkanen rijden we verder naar Playa Santo Domingo, een fijn strandje met een restaurant aan het water.
(Verjaardags)lunch, schommelen in de hangmat, zonnen en zwemmen.
Eind van de middag toch maar weer stukje richting hotel. Stoppen op een plekje met mooi uitzicht voor een drankje, gooien de tank vol voor nog geen 2 euro en zijn net voor het donker is weer bij het hotel. Knieën en scooter nog heel, dus wij zijn tevreden!

02-03-2018, dag 17: San Juan del Sur
Voor de laatste dagen van de reis hadden we nog geen plan. Misschien hadden we ergens langer willen blijven, was iets tegengevallen, oid. Niet het geval en hierdoor nu wat dagen ‘over’. Waar kunnen we deze dagen dan beter doorbrengen dan vlakbij zee, in een mooi hotel met groot zwembad? Daarnaast vaak te horen gekregen dat Costa Rica wel 3x zo duur is, dus dan maar wat langer hier.

Ferry (€1,50) van 09.00u terug naar het vaste land, minder golven dan de heenweg. Daarna stond taxi (bordje met SABRINA erop) al te wachten en binnen no time lagen wij in het zwembad van ons fijne hotel.

03-03-2018, dag 18: San Juan del Sur
Ha, nog zo’n dag voor de boeg. De enige beweging die we vandaag hebben gehad is 400 meter wandelen naar een restaurant voor de lunch en een paar slagen in het zwembad. Wordt ook echt tijd om daar thuis weer wat verandering in te brengen. Maar, wat een weer! Zon, zon, zon. Zelfs zo warm dat we na de lunch in de schaduw zijn gaan zitten. Herkennen jullie ons nog?

04-03-2018, dag 19: reis naar Costa Rica
Na een ontbijtje (uiteraard met dit prachtige uitzicht) en een uurtje bij het zwembad pakken we om 11u de taxi naar de grens. Hebben tot nu toe alleen maar gekozen voor de makkelijkste manier van reizen (taxi’s of rechtstreekse shuttles) en Sabrina vindt het tijd voor wat verandering. Tijd voor wat meer avontuur. Stempel in paspoort en waren zo de grens over. Gelijk genoeg aanbod voor bussen met airco, wifi, etc. Nee, te luxe en kan veel goedkoper. Voor het eerst lopen we dan ook een paar honderd meter met de backpack.

Hekje door, wat zwevers hier en daar. Mannetjes wapperen met stapels geld. Eerst maar eens die laatste Cordoba’s wisselen in Colones. Hebben toch wat centjes nodig voor de bus. Goede koers uiteraard en met een paar euro (omgerekend) kunnen we beginnen. Ticket office zo gevonden. Van taxichauffeur gehoord en via internet gelezen dat we op het kruispunt bij La Irma eruit moesten. Ticket tot La Irma gekocht (2400 per stuk, paar euro, voor 160 km). Zijn in de ‘wachtruimte’, paar plastic stoeltjes onder een golfplaat, al snel vrienden met 2 Canadese bejaarde backpackers. 70+, hele wereld over gereisd en kiezen ook gewoon voor de chickenbus. Hoe stoer is dat! Zij willen er ook uit bij het kruispunt waar we een volgende bus kunnen pakken. Blijkt later dat zij 1 kruispunt, 20 km verder eruit gaan. Bij La Irma geen bussen meer op aankomsttijd. Hm. Ticket office wilde geen ticket wijzigen als we een paar cent extra betaalden (verschil ticket van ons en van Canadezen). Moesten we maar bij de buschauffeur regelen. Buschauffeur: ‘betaal maar 6000 extra, dan kan je mee’. Belachelijk natuurlijk, had eerder 400 moeten zijn. Daarnaast niet eens mogelijk, zoveel Colones hadden we niet. Proberen hem duidelijk te maken dat die 6000 wel een beetje overdreven is en proberen het met 1000. Heel redelijk vinden we zelf, houdt hij er ook nog wat aan over en het is omgerekend niks. Draak van een buschauffeur boos, heel boos. Waarom snappen we niet helemaal. Canadese oma spreekt Spaans maar wordt weggestuurd. Wij de bus in en stappen braaf bij La Irma uit.

Ok, geen bus meer. Laatste is vertrokken. Niemand spreekt Engels. Kruispunt zonder schaduw, winkels, etc. Bloedheet. Op het bord staat dat Monteverde nog 28 km is. Gaan vast veel auto’s die kant op, dus we gaan liften (sorry oma). Na een kwartier nog geen succes. Pakken de volgende chickenbus naar het kruispunt en moeten hiervoor onze laatste Colones inleveren (wel 4000 goedkoper dan via die draak, hehe). En ja hoor, onze vrienden zitten er nog te wachten langs de weg. Met zn 4en stappen we in de volgende bus. Betalen met onze ‘nood dollars’. Onverharde weg, slingeren, bergen in. Bus doet anderhalf uur over 40 km. Toch weer gelukt. Inchecken in hotel, eten, slapen.

In San Juan zaten mensen in het hotel die 130 dollar hebben betaald voor een shuttle. Hebben er 6 uur over gedaan. Wij 44 dollar (incl taxi) en hebben er 7 uur over gedaan. En wat meer avontuur. Toch leuk!

05-03-2018, dag 20: Monteverde
Wakker worden onder een dekbed in plaats van een dun lakentje. Even gluren naar buiten, jeetje wat is het koud, 18 graden. Lijkt wel een Oostenrijks dorp. Vanmorgen dan ook voor het eerst een lange broek en een vest aan. Om 8u vertrekken we richting de ‘skywalk’. Een mooie wandeling van 3 km door de cloud forest, waarbij we over 8 verschillende bruggen van soms wel 170 meter lang en 60 meter hoog lopen. Gaaf uitzicht zo boven de toppen van de jungle uit. Wel weinig wildlife gespot: wat vogels (o.a. kolibries), neusberen en 3 mieren. Terug in het koude dorp gaan we nog even lunchen voor de bus om 02.30u richting San Jose vertrekt. Het is al donker als we aankomen in ons hotel, 3 km van de airport af. Laatste avondmaal (ook groentes zijn weer hard nodig in NL) en gaan zo lekker slapen. Morgen begint de lange vlucht naar huis: San Jose > Atlanta > Detroit > Amsterdam. Woensdagochtend staan we, als alles volgens plan verloopt, weer op NL bodem.

En een volgende keer? Ja hoor, ik zou zo weer samen op reis gaan. Hoewel, Dorine: ‘geweldige vakantie, mooie landen, goed te bereizen ook. De volgende keer ga ik alleen.’